Maaike Schwering (in Knack Weekend)
Georgië is een land met een fenomenale natuur, imposante kloosters en afgelegen traditionele bergdorpjes waar de inwoners nog leven zoals eeuwen geleden, maar ook van de moderne en hippe hoofdstad Tbilisi en van de glamoureuze gokstad Batumi.
Lees ook:
‘De hoofdstad Tbilisi laat zich in een zin het best beschrijven als ‘een urban jungle tussen de restanten van de Sovjet Unie’. De stad is een broeihaard voor jonge kunstenaars, artiesten en modefanatiekelingen om hun creativiteit de vrije loop te laten.’, schrijft Yaell Monas in ‘Tbilisi, de Georgische stad die heruitgevonden werd door jongeren‘
Bakhmaro is een mooi dorpje op tweeduizend meter hoogte. In een betoverend landschap met pijnbomen en alpenweiden liggen kleine cottages waar zo een sprookjesfiguur de deur uit zou kunnen komen wandelen.
Batumi ligt op een fraaie locatie aan de Zwarte Zee met op de achtergrond de besneeuwde bergtoppen van het Caucasus gebergte. De stad geniet van een heerlijk subtropisch klimaat en in de stad zelf vind je een mooie mix van oude Europese en Aziatische (Batumi ligt vlakbij de grens met Turkije) en moderne architectuur. Batumi staat ook bekend om de vele casino’s die de stad een glamoureuze sfeer bezorgen.
Tsjiatoera, een stad in de in het westen van Georgië gelegen regio Imereti, staat bekend om de kabelbanen uit de tijd van Stalin. Die waren nodig om mangaan en ijzer uit de mijnen in de bergen naar de fabrieken in de vallei te vervoeren. Een groot deel van de kabelbanen wordt, ondanks een gebrek aan onderhoud, nog altijd gebruikt. Ook de nodige toeristen maken, met gevaar voor eigen leven, geregeld een ritje in zo’n verroest gondeltje.
De Katskhi Pilaar, een veertig meter hoge kalkstenen monoliet, ligt niet ver van de stad Tsjiatoera. Op de top van de pilaar staan de resten van een kerk die werd gebouwd tussen de zesde en achtste eeuw, een wijnkelder, een grafkamer en drie kluizenaarscellen. In 1995 herbouwde priester Maxime Qavtaradze de oude kerk. Ook aan de voet van de pilaar staat een nieuw klooster. Alleen monniken mogen naar de top van de pilaar klimmen omdat het een heilige plaats is voor de Georgisch Orthodoxe kerk.
Juta is een klein dorpje op zo’n 2.200 meter hoogte aan het einde van de Sno Vallei. Het ligt in een adembenemend mooie en groene omgeving. Het is een vertrekpunt voor talloze schitterende wandel- en klimtochten door de het Chauki bergmassief.
Kazbegi is een fenomenaal berggebied in het noorden van Georgië. Middenin dit ruige landschap ligt de Drievuldigheidskerk van Gergeti. Het kerkcomplex ligt op een hoogte van 2170 meter en werd in de 14e en 15e eeuw gebouwd. Behalve een bezoekje aan deze kerk, kan je in Kazbegi prachtige wandel- en trektochten maken. Ook kan je de 5047 meter hoge Kazbek berg beklimmen. De top van deze slapende stratovulkaan is relatief gemakkelijk te bereiken.
Lagodekhi National Park ligt in het noordoosten van Georgië in de uitlopers van de Kaukasus. Het natuurgebied variert in hoogte van 600 tot 3500 meter waardoor je er een enorme variatie aan bijzondere bomen en planten treft. Het spreekt voor zich dat je in dit nationale park met gletsjers, bergmeren, watervallen en bossen heerlijke wandelingen kan maken.
De Martvili kloof werd in het verleden gebruikt als badplaats door de adelijke familie Dadiani. Tegenwoordig is het een geliefde plaatsen bij toeristen die boottochtjes maken door de 2,5 kilometer lange kloof met heldergroen water en die op sommige plaatsen niet breder is dan vijf meter.
Mtskheta is een van de oudste steden in Georgië en de vroegere hoofdstad. Dankzij het grote aantal historische monumenten staat de stad die al in de vijfde eeuw voor Christus werd gesticht op de werelderfgoedlijst van Unesco. In Mtskheta werd het Christendom uitgeroepen tot de officiële religie in het land en tot op de dag van vandaag is Mtskheta het centrum van de Georgische Orthodoxe kerk.
Er loopt maar één weg – een van de gevaarlijkste ter wereld – naar het afgelegen Nationaal Park Tusheti. In de winter zijn de dorpjes tussen de bergen van de Kaukasus zelfs volledig afgesloten van de buitenwereld. Er zijn maar een paar families die er het hele jaar achterblijven. In de zomer is Tusheti wel toegankelijk en tref je er verstilde, traditionele dorpjes waar je gastvrij ontvangen wordt. De verdedigingstorens (koshkebi) die je overal tegenkomt wijzen op de turbulente geschiedenis van dit deel van Georgië. Het ligt vlakbij de grens met Tsjetsjenië en Dagestan, ook nu nog niet de meest stabiele regio’s in de wereld. Let dus bij het wandelen op dat je niet per ongeluk een grens oversteekt.
Ook Shatili Khevsureti ligt niet ver van de grens met Tsjetsjenië en is een versterkt middeleeuws dorpje. Er woont nog maar een handjevol mensen in het dorpje dat in de winter volledig van de buitenwereld is afgesloten.
Sighnaghi is een kleine, maar mooie stad in het oosten van het land. De rode daken van de gebouwen en monumenten steken fraai af tegen de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. In het stadje zelf zorgen de pastelkleurige huizen, smalle straten en het prachtige uitzicht over de Alazani vallei ervoor dat het een geliefde plaats is voor toeristen. Een van de belangrijkste bezienswaardigheden is het Bodbe klooster.
Uplistsikhe is een in de rotsen uitgebouwen stad in het oosten van Georgië, niet ver van Gori, de stad waar Jozef Stalin werd geboren. Al in de tiende eeuw voor Christus zochten mensen in de rotswanden een veilig heenkomen en in de loop van de eeuwen werden er steeds meer woningen toegevoegd. Op zijn hoogtepunt telde Uplistsikhe, dat gunstig ligt aan de Zijderoute, zo’n vijfduizend inwoners. Een vernietigende aanval door de Mongolen in de dertiende eeuw zorgde ervoor dat alle inwoners wegtrokken. Tegenwoordig wonen er ook geen mensen meer, maar is het een belangrijke culturele en historische plek die bovendien veel toeristen trekt.
Ook Vardzia werd in de rotsen gebouwd, maar dit klooster ligt in een ander deel van het land: in het zuiden. Het is ook een stuk minder oud dan Uplistsikhe. De kloosterstad werd in 1185 gebouwd in opdracht van Koningin Tamar (een heerseres over Georgië tijdens de zogenaamde Georgische Gouden Eeuw) om de monniken te beschermen tegen aanvallen van de Mongolen onder leiding van Dzjengis Khan. De stad bood plaats aan 50.000 inwoners. Lang konden ze niet van de veilige plaats genieten want in 1283 zorgde een krachtige aardbeving ervoor dat de stad onbewoonbaar werd.
Opper-Svanetië is een berggebied in het noordoosten van Georgië. Omdat het zo lang volledig geïsoleerd lag, zijn de eeuwenoude dorpjes en talloze torens nog helemaal intact. Ze liggen op de hellingen van de majestueuze bergtoppen van het Kaukasus gebergte. De provincie Svanetië wordt nog altijd bewoond door de Svaneten, een ruig volk dat hun eigen taal, liederen en gebruiken in ere houdt. Heel Opper-Svanetië staat sinds 1996 op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Russisch – Georgisch vriendschapsmonument werd in 1983 gebouwd in opdracht van de Sovjet-Unie. De beroemde Georgische architect Giorgi maakte het ontwerp. Het monument heeft een cilindervorm en schilderingen op de binnenmuren tonen hoe de Russen de Georgiërs in de loop van de tijd hebben beschermd. Nu de relatie tussen de twee buurlanden nogal gespannen is, onderhouden de Georgiërs het monument niet meer waardoor het een verpauperde indruk wekt. Het vriendschapsmonument ligt overigens op een schitterende plek aan Georgian Military Highway naar Gergeti waar je de Drievuldigheidskerk van Gergeti kan bewonderen.
Gori is de stad waar Jozef Stalin (echte naam Iosef Dzjoegasjvili) in1878 werd geboren. Tijdens zijn bewind liet hij de stad naar zijn eigen smaak in neoklassieke stijl voor een deel herbouwen. De grootste bezienswaardigheid in Gori is dan ook het Stalin Museum waar je het hele leven van Stalin vanaf zijn vroegste jeugd kan volgen.
